’ಗುಲಾಬಿ ಕತೆ - ಉತ್ತರ ಕಾಂಡ’

- ಜಯದೇವ ಪ್ರಸಾದ

ದಿನವಿಡೀ ಆಫ಼ೀಸಿನಲ್ಲಿ ಬಾಸ್ ನಿಂದ ಉಗಿಸಿಕೊಂಡು ’ಒಂದು ಚೋಟಾ ಸಾ ಬ್ರೇಕ್ ಕೇ ಬಾದ್’ ಸಲುವ ನೈಟ್ ಶಿಫ಼್ಟ್ ನಲ್ಲಿ ಪುನಃ ಉಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಬಾಗಿಲಲ್ಲೇ ಮುದ್ದಿನ ಮಡದಿ ಸ್ವಾಗತಕ್ಕಾಗಿ ಕಾದು ನಿಂತದ್ದನ್ನು ಕಂಡು "ಆಹಾ... ಏನಾಶ್ಚರ್ಯವೋ....!?" ಅಂದು ಕೊಂಡೆ. ಈ ರೀತಿ ಬಾಗಿಲಲ್ಲೇ ಭಾಗ್ಯಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಭಾಗ್ಯದರ್ಶನವನ್ನು ಯಾವ ಪತಿ ತಾನೇ ಬಯಸಲಾರ?
"ಹಾಯ್..." ಸ್ವೀಟಾಗಿ ನಕ್ಕಳು "ಹೌ ವಾಸ್ ದ ಡೇ ?"
’ಏನೋ ಎಡವಟ್ಟಾಗಿದೆ ಗುರೂ, ಎಲ್ಲಾ ಒಳ್ಳೆ ರೂಲ್ ಬುಕ್ ತರಾ ನಡೀತಾ ಇದೆ’ ಅಂತ ವೈರಸ್ ಸ್ಕಾನ್ ವಾರ್ನಿಂಗ್ ಕೊಟ್ಟರೂ, ಮುಂಬರುವ ಮಧುರ ಕ್ಷಣಗಳ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಅರೆಕ್ಷಣ ಮೈಮರೆತೆ.
’ಇದೇನ್ರೀ....’ ಅಂತ ಮಾದಕ ಮೊಗದಿಂದ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನಶೆ ಹತ್ತಿಸಿದಳು. ಸೆರಗಿನ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಪತ್ರಿಕೆ ಮುಂದೆ ಮಾಡಿದಳು. ತಲೆಯೊಳಗೆ ವೈರಿಸ್ಕಾನ್ ’ಫ಼ೇಟಲ್ ಎರರ್’ ಮೆಸ್ಸೇಜನ್ನು ಹೂಟರ್ ಸದ್ದಿನೊಡನೆ ಮೂಡಿಸಿತು. ನನಗೂ ಈ ಗಂಡನ ಪೋಸ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷ ಸರ್ವಿಸ್ ಆಗಿಲ್ಲವೇ? ’ಇದು ಖಂಡಿತಾ ಏನೋ ಡೇಂಜರ್ ಸಿಗ್ನಲ್...’ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು. ಆದರೂ ಕೂಲಾಗಿ ಉತ್ತರಿಸಿದೆ "ಓ ಇದಾ, ಇದು ತರಂಗ...., ವಾರಪತ್ರಿಕೆ’
"ಹ್ಹ....ಹ್ಹ.... ಅದ್ಸರಿ....ಆದರೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಗುಲಾಬೀ ಕತೆ ಬರೆದವರು ಯಾರೂ..?" ಉಪಾಯದಿಂದ ಮಗುವಿನ ಬಾಯಿಂದ ಚೋಕ್ಲೇಟ್ ತೆಗೆಯುವ ಸ್ವರ.
’ಆಹಾ, .....ವಿರೋಧಾಭಾಸ ಅಲಂಕಾರ !!!! ಮುಂಬರುವ ಮಹಾಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಮುನ್ನ ಶಾಂತಿಯ ಮಧುರವಾದ ಪೀಠಿಕೆ! ಇರ್ಲಿ, ಅಂದ್ರೆ ನಾನು ಕಳಿಸಿದ ಹಾಸ್ಯ ರಸಾಯನ ಈಗ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ. ಅದನ್ನು ಓದಿ ಇಲ್ಲಿ ಅಪಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡೂ ಆಗಿದೆ. ಸಂತೋಷವಾದರೂ ಅನುಭವಿಸುವ ಹಾಗಿಲ್ಲವಲ್ಲ - ಎದುರಿಗೆ ಯಾವ ಕ್ಷಣದಲ್ಲೂ ಸಿಡಿಯಬಹುದಾದ ಬಾಂಬ್..! ಈಗ ತಾನೇ ಹುಟ್ಟಿದ ಹಾಸ್ಯ ಸಾಹಿತಿಯ ಹುಟ್ಟಡಗಿಸುವಂತಹ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆ !! ನನ್ನ ಪ್ರಥಮ ವಿಮರ್ಶೆ ಇದೀಗ ಸ್ಪೋಟಿಸಲಿದೆ
"ಗುಲಾಬಿ? ಎಂತ ಗುಲಾಬಿ?" ಎಲ್ಲಾ ಗಂಡಂದಿರು ತಲೆತಲಾಂತರದಿಂದ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಗಂಡಾಂತರದ ಕೆಲಸ ಮಾಡೇ ಬಿಟ್ಟೆ; ಅಂದರೆ - ಸುಳ್ಳಿನ ಸೃಷ್ಟಿ!
"ಓಹ್.., ಈ ಜಯದೇವ ಪ್ರಸಾದ್ ಅಂದ್ರೆ ನೀವೇ ತಾನೇ?" (ಸಿಡಿಯಲಿಲ್ಲ..ಈಗ ಸಿಡಿಯುತ್ತೆ.)
"ಇರ್ಲೇ ಬೇಕು, ಯಾಕಂದ್ರೆ ಆ ಮೋಡೆಲ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಪೀಸ್ ಅವ್ನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿರೋದು , ಆದ್ರೆ ಏನದು ಗುಲಾಬಿ ಕತೆ?" (ಈಗ ಖಂಡಿತ ಸಿಡಿಯುತ್ತೆ.)
"ಮಾನ ಹರಾಜು ಹಾಕಿದ್ದೀರಲ್ರೀ ಮಾರಾಯ್ರೇ....?" ಪತ್ನಿ ಅಬ್ಬರಿಸಿದಳು. (ಯಿಪ್ಪೀ.....ಸಿಡಿಯಿತು.....ನಾನು ಹೇಳ್ಲಿಲ್ವಾ? ಈಗ ಸಿಡೀತದೆ ಅಂತ.....) "ನಿಮಗೆ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಇದ್ದವರದ್ದು ತೆಗ್ದು ಬಿಡೋದಾ?"
ಒಂದು ಕೈ ಸೊಂಟದ ಮೇಲೆ ಏರಿ ತರಂಗ ಹಿಡಿದ ಇನ್ನೊಂದು ಕೈ ಫರಫರನೆ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಕುಣಿಯತೊಡಗಿತು. ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಈ ಕೈ ಕುಣಿತದ ಫ಼್ರೀಕ್ವೆನ್ಸಿಯನ್ನು ’ಸೈಕಲ್ಸ್ ಪರ್ ಸೆಕೆಂಡ್’ ಮಾಪದಲ್ಲಿ ಅಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಕಾಲ ಕ್ರಮೇಣ ಪ್ರೊಮೋಷನ್ ಆಗ್ತಾ ಆಗ್ತಾ ಅದನ್ನ ’ಬಸಸ್ ಪರ್ ಸೆಕೆಂಡ್’ ಆಮೇಲೆ ’ಕಾರ್ಸ್ ಪರ್ ಸೆಕೆಂಡ್’ ಹಾಗೂ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ’ಆರೋಪ್ಲೇನ್ಸ್ ಪರ್ ಸೆಕಂಡ್’ ಸ್ಕೇಲಿನಲ್ಲಿ ಅಳತೆ ಮಾಡತೊಡಗಿದ್ದೆ. (ಮನೋರಂಜನೆಗಾಗಿ ಗಣಿತ!) ಇವತ್ತಂತೂ ’ರಾಕೆಟ್ಸ್ ಪರ್ ಸೆಕೆಂಡ್’ ಸ್ಪೀಡಿನಲ್ಲಿ ಕೈ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಹಾರುತ್ತಿತ್ತು. ಅಧರಗಳು ಅದುರುತ್ತಿದ್ದವು. ಕಣ್ಣುಗಳು ಕಂಜಂಕ್ಟಿವೈಟಿಸ್ ಥರಾ ಕೆಂಪಾಗತೊಡಗಿದವು. ಗುಡುಗು ಸಿಡಿಲಿನೊಂದಿಗೆ ಭಾರೀ ಮಳೆ ಬೀಳಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಅಂತೂ ಪಶ್ಚಿಮ ಕರಾವಳಿಗೆ ತ್ಸುನಾಮಿ ಅಪ್ಪಳಿಸಿತು !
ಎದುರು ಭೋರ್ಗರೆಯುವ ಕಡಲು. ಹೇಗೋ ಈಜಿಕೊಂಡು ಬಾಗಿಲಿನಿಂದ ಡ್ರಾಯಿಂಗ್ ರೂಮಿಗೆ ಬಂದು ತಲಪಿದೆ. ಸೋಫ಼ಾದೆಡೆ ಹೋಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ’ತಷ್ರೀಫ಼್’ ಇರಿಸಿ, ಮೊತ್ತ ಮೊದಲು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಇದ್ದಾರೆಯೇ ಎಂದು ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದೆ. ಮುಂದೆ ಶೂನ್ಯಕ್ಕೆ ಔಟ್ ಆಗುವ ಆಟಗಾರರೂ ಕೂಡಾ ಕ್ರೀಸಿಗೆ ಬಂದು ಮೈದಾನಿನಲ್ಲಿ ಯಾರೆಲ್ಲ ಫ಼ೀಲ್ಡರ್ಸ್ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರೆ ಅಂತ ಶ್ರೀಮದ್ಗಾಂಭೀರ್ಯದಿಂದ ಒಮ್ಮೆ ದಿವ್ಯ ಅವಲೋಕನ ಮಾಡುವುದನ್ನು ತಾವೆಲ್ಲ ನೋಡಿದವರೇ ಆಗಿದ್ದೀರಿ. ಮಕ್ಕಳು ಯಾರೂ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಂತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸರಿ. ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿದರೆ ಕುಣಿಯಲೇ ಬೇಕು. ಪ್ಯಾಡ್ ಕಟ್ಟಿದರೆ ಆಡಲೇ ಬೇಕು. ಬ್ಯಾಟನ್ನು ಕ್ರೀಸಿನಲ್ಲಿರಿಸಿ ಮುಂಬರುವ ಬೌನ್ಸರಿಗಾಗಿ ಕಾದೆ. ಬಾಗಿಲಿನಿಂದ ಸೋಫ಼ಾದವರೆಗೆ ’ಅಕ್ರಂ’ನಂತೆ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಲು ಬುಸುಗುಟ್ಟುತ್ತಾ ಬಂದಳು. ಈ ’ಅಕ್ರಂ’ ನನ್ನು ’ಸಕ್ರಂ’ ಮಾಡುವುದು ಹೇಗಪ್ಪಾ ಅಂತ ಬ್ಯಾಟಿನಿಂದ ನೆಲಕುಟ್ಟುತ್ತಾ ಕಾದು ಕುಳಿತೆ...........
"ಇದೆಲ್ಲಾ ಪ್ರೈವೇಟ್ ವಿಷ್ಯ ಯಾಕ್ರೀ ತರಂಗಕ್ಕೆ ಬರೆದು ಕಳಿಸಿದ್ದು? ತಲೆ ಎತ್ತಿ ತಿರುಗುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ ಇನ್ನು. ತಂಗಿಗೆ ಹ್ಯಾಗ್ರೀ ಮುಖ ತೋರಿಸುವುದು?"
ಒಹ್.. ತಲೆ ಎತ್ತಿ ತಿರುಗುವ ಹಾಗಿಲ್ಲವಂತೆ! ಅವಳು ತಲೆ ಎತ್ತದೆ ಗರಗರ ತಿರುಗುವುದನ್ನೂ, ತಂಗಿಗೆ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಮುಖ ತೋರಿಸದೆ ಬೆನ್ನು ತೋರಿಸಿಯೇ ಮಾತನಾಡುವುದು... ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತಾ ತಣ್ಣನೆ ಕುಳಿತೆ. ಸಚಿನ್ ಕೂಡ ಹೀಗೆ ಬೌನ್ಸರಿಗೆ ತಲೆ ಕಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ತಣ್ಣನೆ ಕೂರುವುದನ್ನು ನೀವು ನೋಡಿರಲೇ ಬೇಕು.
"ತಂಗಿ ಬಿಡೋದಿಲ್ಲ ಈಗ. ನನ್ನ ಕೊಲ್ತಾಳೆ....ನಾನು ಆ ಗುಲಾಬಿ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ರಾಜಕೀಯ ಎಲ್ಲಾ ಈಗ ನೀವು ಪಬ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಿ...ಅಯ್ಯೋ, ರಾಮ! ಈಗ ಏನು ಮಾಡೋದು ಅಂತ?........"
ಸಂಬಳ ಕೊಡುವ ಬಾಸು ಕೂಡಾ ಡೇ ಶಿಫ಼್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ಒತ್ತಡ ಹಾಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಯಾಕಪ್ಪಾ ಬರೆದೆ? ಈ ಗು-ಲಾಬಾಯಣದಿಂದ ಈಗ ನಷ್ಟವೇ ಹೊರತು ಯಾವುದೇ ಲಾಭವಾಗುವ ಸೂಚನೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಈ ರಾದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಹೇಗಾದರೂ ರದ್ದು/ಅಂತ ಮಾಡಿದರೆ ಸಾಕಿತ್ತು. ಇದೇ ಟಾಪಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಪಿ. ಹೆಚ್ಚು. ಡಿ ಮಾಡುವ ಐಡಿಯಾ ನನಗೆ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಇಲ್ಲ. ಈಗ ಏನಪ್ಪಾ ಮಾಡುವುದು?..........
ರೀ....ಸ್ವಾಮೇ...ಓದುಗರೇ.., ಆರಾಮದಲ್ಲಿ ಕೂತ್ಕೊಂಡು ತರಂಗ ಓದ್ತಾ ಹಲ್ಲು ಕಿಸೀತಾ ಇದ್ದೀರಲ್ಲಾ? ನೀವೇನು ಗಂಡ್ಸಾ? ಅಲ್ಲ ಹೆಂಗ್ಸಾ? ಹೆಂಗ್ಸು ಆಗಿದ್ದರೆ ಪರ್ವಾ ಇಲ್ಲ. ಸಕತ್ ಎಂಜಾಯ್ ಮಾಡಿ. ಅಕಸ್ಮಾತ್ತಾಗಿ ಗಂಡಸಾಗಿದ್ದರೆ, ನಿಮಗೆಲ್ಲಾದರೂ ಅಕಾಸ್ಮಾತಾಗಿ ಮದ್ವೆ ಆಗಿದ್ಯೇ? ಆಗಿದ್ರೆ ನೀವು ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನೋಡಿ ನಗೋ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ನಾವೆಲ್ಲ ಒಟ್ಟಾಗಬೇಕು. ಒಂದು ಫ಼ಾರಂ ಕೊಡ್ತೀನಿ, ಅದನ್ನ ಫ಼ಿಲ್-ಅಪ್ ಮಾಡಿ ಕೊಡಿ ನಾವೆಲ್ಲ ಒಂದು ಅಸೋಸಿಯೇಶನ್ ಫ಼ಾರಂ ಮಾಡೋಣ. ಈ ಘರ್ ಘರ್ ಕಿ ಕಹಾನಿಯ ನಿಜ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಹೊರಗೆ ತರೋಣ. ಸರ್ಖಾರದ ಕಣ್ಣೋಪನ್ ಮಾಡಿ ’ಡೊಮೆಸ್ಟಿಕ್ ವೈಲೆಂಸ್ ಆಕ್ಟ್’ ಅನ್ನು ತಿದ್ದುಪಡಿ ಮಾಡಿಸ್ಬೇಕು. ಗಂಡಸರು ಹೆಂಗಸರ ಮೇಲೆ ಮಾಡೋ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಅಲ್ಲದೆ ಹೆಂಗಸರು ಗಂಡಸರ ಮೇಲೆ ಮಾಡೋ ದೌರ್ಜನ್ಯ ಕೂಡಾ ಅದರ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯೊಳಗೆ ಬರೋ ಹಾಗೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿಲ್ಲದ ಕಾರಣವೇ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಬ್ಲೆಂ........ಅದೇನೇ ಇರ್ಲಿ, ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಈ ಗುಲಾಬಿ ಪುರಾಣಕ್ಕೆ ಒಂದು ಪರಿಹಾರ ಸಿಕ್ರೆ ಸಾಕು. ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆಗಿದ್ರೆ ಇಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಒಂದು ಹಾರ ತಂದು ಕೊಡೋ ಮೂಲಕ ಪರಿಹಾರ ಕಂಡುಕೋಬಹುದಿತ್ತು. ಅಥವಾ ನೀರೆಗೊಂದು ಸೀರೆ.., ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಸನಾತನ ಐಟಂ ಅಂದ್ರೆ ಮಲ್ಲಿಗೆ. ಈಗಿನ್ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅದ್ಯಾವ್ದೂ ವರ್ಕ್ ಅಗೋದಿಲ್ಲ ಸ್ವಾಮಿ! ಇಂಟರ್ನೆಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹುಡ್ಕಿದ್ರೂ ಹೊಸಾ ಟೆಕ್ನಿಕ್ ಏನೂ ಕಾಣ್ಸೋದೇ ಇಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ಏನಿದ್ರೂ ಈಗಿನ ಜನರೇಶನ್ನಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿರೋ ಡೇಟಿಂಗ್, ಚಾಟಿಂಗ್, ರೋಮಾನ್ಸ್ ಅಷ್ಟೇ.. ಇನ್ನೊಂದು ಹತ್ತು ವರ್ಷ ಬೇಕು ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಮ್ಯಾರೇಜು, ಗ್ಯಾರೇಜು ಅಂತ ರೆಪೇರಿ ಕೆಲ್ಸಕ್ಕೆ ಐಡಿಯಾ ಕೊಡೋಕೆ........... ಮೊಬೈಲ್ ರಿಂಗ್ ಆಗ್ತಾ ಇದೆ. ಎಕ್ಸ್ಕ್ಯೂಸ್ ಮಿ..., ನೀವು ಸ್ವಲ್ಪ ಓದ್ತಾ ಇರಿ ನಾನು ಫೋನ್ ಅಟ್ಟೆಂಡ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ.
ಮೊಬೈಲ್ ಫಲಕ ಬೆಳಗುತ್ತಾ ಇದೆ. "ಸರಿತ ಕಾಲಿಂಗ್..." ಅಯ್ಯೋ, ಸರಿತ...ಅವಳ ತಂಗಿ !!
"ಹಲೋ...,"
"ಹಲೋ ಭಾವ, ಹೇಗಿದೆ ಅಲ್ಲಿ ಹವಾಮಾನ?"
ಹವಾನೂ ಹೋಗಿದೆ ಮಾನಾನೂ ಹೋಗಿದೆ. ಆದ್ರೆ ಹೇಗೆ ಹೇಳೋದು ಅನ್ನಿಸ್ತು. ಹೆಂಡ್ತಿ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದಾಳಲ್ಲ?
"ಯೆಸ್ ಸರ್.., ಫ಼ೈನ್ ಸರ್..." ಎನ್ನುತ್ತಾ ಹೊರಗೋಡಿದೆ. ಸಿಗ್ನಲ್ ವೀಕ್ ಎಂಬಂತೆ.
"ಇದೇನು ಭಾವ? ಸರ್ ಗಿರ್ ಅಂತೀರಾ? ಅಕ್ಕ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದಾಳಾ?"
"ಹೌದಮ್ಮ ... ಸರ್ ಈಗ ಗಿರ್ ಎನ್ನುತ್ತೆ."
"ಛೆ, ಛೆ ಅಲ್ವೆ ಮತ್ತೆ? ಮತ್ಯಾಕೆ ಬೇಕಿತ್ತು ಈ ಕೆಲ್ಸ? ಗುಲಾಬಿಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿದ್ರೆ ಮುಳ್ಳು ಚುಚ್ಚದೆ ಇರುತ್ಯೇ? ಹೇಗಿದೆ ಟ್ರೀಟ್ಮೆಂಟ್ ಇವತ್ತು? ’ನಾನು ನೋಡೋ’ ಕೇಸಾ? ಅಂದ್ರೆ ’ಐ.ಸಿ.ಯು’ ಕೇಸಾ?"
"ಗೋನ್ ಕೇಸೇ ಅಂತ ಕಾಣತ್ತೆ."
"ಹ್ಹ ಹ್ಹ ಹ್ಹ ... ಅಕ್ಕನತ್ರ ಸ್ವಲ್ಪ ನಾನು ಮಾತಾಡ್ಲಾ? ಸ್ವಲ್ಪ ಒಗ್ಗರಣೆ ಹಾಕ್ತೀನಿ...."
"ಅಯ್ಯೋ.., ಬೇಡ ದಮ್ಮಯ್ಯ"
"ಪುವರ್ ಭಾವ! ನಿಮ್ಮ ಪವರ್ ಎಲ್ಲ ಎಲ್ಲೋಯ್ತು ಈವಾಗ? ಐ ಪಿಟಿ ಯು. ನಾನು ಸೋಲ್ವ್ ಮಾಡಬಲ್ಲೆ. ಆದ್ರೆ ನಂಗೇನು ಕೊಡ್ತೀರಾ ಹೇಳಿ ಮೊದ್ಲು."
"ಡಯಾನದಲ್ಲಿ ಟ್ರೀಟ್....."
"ಜುಜುಬಿ ಟ್ರೀಟಾ... ಬೇಡಪ್ಪ.., ಅಕ್ಕನ ಟ್ರೀಟ್ ಮೆಂಟೇ ತಗೊಳ್ಳಿ"
"ಮತ್ತೇನು ಬೇಕು?"
"ಹ್ಹೂ....ನೀವು ಹೋದ್ಸಲ ಅಕ್ಕನಿಗೆ ಡ್ರೆಸ್ ಬೈ ಮಾಡಿದ್ರಲ್ಲ ಗ್ರೇ ಕಲರ್?.........."
"ಓ.ಕೆ.. ನಿಂಗೂ ಒಂದು ತೆಕ್ಕೊಡ್ತೀನಿ. ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ? ಒಂದು ಡ್ರೆಸ್ ತಾನೆ?"
"ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಭಾವ...."
(ಅಯ್ಯೋ ಗ್ರಹಚಾರವೇ, ಮತ್ತೇನು ಬೇಕು ಈ ಜ್ಯೂ||ಪಿಶಾಚಿಗೆ? ಡಾಕ್ಯುಮೆಂಟ್ಸ್ ಇಲ್ದೆ ಚೆಕ್-ಪೋಸ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಆಯ್ತಲ್ಲಪ್ಪಾ !!)
"ಆಯ್ತು ಮಾರಾಯ್ತಿ.. ಬೇಕಾದ್ದು ತೆಕ್ಕೊಡ್ತೀನಿ. ಡ್ರೆಸ್ಸ್ಸು, ಸ್ವೀಟು, ಟ್ರೀಟು - ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ದೆ ನಿನ್ನ ಮಗ ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಏನು ಒಡೆದು ಹಾಕಿದ್ರೂ ಇನ್ಮುಂದೆ ಏನೂ ಹೇಳಲ್ಲಮ್ಮ. ಬೇಕಾದ್ರೆ ಆ ಹೊಸ ಟಿ.ವಿ ನ ನಾನೇ ಅವನ ಕೈಗೆ ಒಪ್ಪಿಸ್ತೀನಿ."
"ವೆರಿ ಗುಡ್.. ಹಾಗೆ ಬನ್ನಿ ದಾರಿಗೆ.........." ಯಾವ ದಾರೀನೋ ಯಾವ ಹೈವೇನೋ...ಅಂತೂ ಹೆದ್ದಾರಿ ದರೋಡೆ ಕಂಪ್ಲೀಟ್ ಆದ ಹಾಗೆ ಆಯ್ತು.
"ಓ.ಕೆ ಭಾವ, ನವ್ ಲೆಟ್ ಮಿ ಸೀ ವಾಟ್ ಐ ಕಾನ್ ಡು ಫ಼ಾರ್ ಯು."
"ದಯವಿಟ್ಟು ದಾರಿ ತೋರಮ್ಮ, ಪಾರಮ್ಮ, ಬಾರಮ್ಮ. ಈ ನರಕದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಎತ್ತಿ ಉದ್ಧರಿಸು ಮಹಾ ತಾಯೀ.....ಹಾಗೇ ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮನತ್ರಾನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತನಾಡಮ್ಮ...ಇನ್ನು ಅಲ್ಲಿನ ಹವಾಮಾನ ಹೇಗಿದೆಯೋ?"
"ಹ್ಹು....ಓ.ಕೆ... ನೀವು ಇಷ್ಟೊಂದು ರೆಕ್ವೆಸ್ಟ್ ಮಾಡ್ತೀರಾ ಅಂದ್ಮೇಲೆ ಏನಾದ್ರೂ ಮಾಡ್ಲೇ ಬೇಕು. ಆದ್ರೆ ನಮ್ ಡೀಲ್ ನೆನಪಿರ್ಲಿ... ಹ್ಹ ಹ್ಹ ಹ್ಹ .... " ಫೋನ್ ಕಟ್ ಆಯಿತು.
ಅವಸರದಿಂದ ಬೆವರೊರಸಿಕೊಂಡು ಮನೆಯೊಳಗೆ ಪುನಃ ಅಡಿಯಿಟ್ಟೆ. ಅವಳು ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ.ಅಡಿಗೆ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಇರಬಹುದು. ಕಾಫ಼ಿ ಮಾಡುತ್ತಿರಬಹುದು. ಒಂದು ಕಪ್ಪಾ..., ಎರಡು ಕಪ್ಪಾ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಪ್ಪ !! ಹಾಗೇನೂ ಗಾಬ್ರಿ ಆಗೋ ಅಂಶ ಇಲ್ಲ. ಆಫ಼ೀಸು ಕ್ಯಾಂಟೀನಿನಲ್ಲಿ ದಿನಾ ಸೆಲ್ಫ಼್ ಸರ್ವಿಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳಲ್ವೇ?
ಕಿಚನ್ನಿಂದ ಒಂದೇ ಕಪ್ ಕಾಫ಼ಿ ಹೊರಗ್ಬಂತು. ಹಾಗೇ ಕಾಫ಼ಿಯ ಹಿಂದೆ ಹಬೆಯಾಡೋ ಅವಳು !!
"ಅವಾಗ್ಲಿಂದ ಫ಼್ರೆಂಡ್ಸ್ ಎಲ್ಲ ಫ಼ೋನ್ ಮಾಡಿ ತಮಾಷೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ. ನಾನೊಳ್ಳೆ ಗಂಡನ್ನ ಹೆದರ್ಸೋ ಹಿಡಿಂಬಿ ಅಂತ ಅವ್ರೆಲ್ಲ ತಿಳ್ಕೊಂಡಿದಾರೆ. ಅಮ್ಮನ ಫ಼ೋನ್ ಇನ್ನೂ ಬಂದಿಲ್ಲ. ನೋಡಿದರೋ ಇಲ್ವೋ? ಅವರ ಬಗ್ಗೂ ಬರ್ದಿದಿರಾ. ಅವರೇನು ತಿಳ್ಕೊತಾರೋ ಏನೋ? ಅಲ್ಲ ಮಾರಯ್ರೆ, ಬರೆಯೋ ಮುಂಚೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಅಲೋಚನೆ ಮಾಡ್ಬಾರ್ದಾ? ಬುದ್ಧಿ, ಗಿದ್ಧಿ ಇಲ್ವಾ ನಿಮ್ಗೆ?" ಅಂತ ಒಮ್ಮೆ ಕಾಫ಼ಿ ಹೀರಿದಳು.
"ಬುದ್ಧಿ ಇಲ್ಲ. ಈ ಗಿದ್ಧಿ ಅಂದ್ರೆ ಏನು?" ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನಕ್ಕು ಹಗುರಾಗಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ! ನಮ್ಮ ಹೆಗ್ಡೆ ಮೇಡಂ ಹೇಳ್ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು.
"ಅದನ್ನ ತಿಳ್ಕೊಳೂಕೂ ಬುದ್ಧಿ ಬೇಕ್ರೀ, ಲೇಖಕರೆ........... ನೀವೊಬ್ರು ಬರೀಲಿಕ್ಕೆ, ಅವ್ರೊಬ್ರು ಪ್ರಿಂಟ್ ಮಾಡ್ಲಿಕ್ಕೆ. ಯಾರ್ರೀ ಅದು ಇದ್ರ ಎಡಿಟರ್..??" ಸಂಜೆಯ ಮನೋರಂಜನೆಗೆ ತಿಲಕವಿಟ್ಟಂತಿತ್ತು ಆ ಪ್ರಶ್ನೆ! ಪಾಪ! ಅವರೇನು ಮಾಡಿದಾರೆ. ಏನೋ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಂತ ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಕೃಪೆ ಮಾಡಿದಾರೆ ಅಷ್ಟೆ.
"ಬರೀರೀ ಅವರಿಗೆ.."
"ಏನಂತ?"
"ಒಂದು ಸ್ಪಷ್ಟೀಕರಣ ಪ್ರಿಂಟ್ ಮಾಡ್ಬೇಕು ನೆಕ್ಸ್ಟ್ ಇಶ್ಯೂನಲ್ಲಿ. ’ಈ ಕತೆ ಬರೆದವರು ಜಯದೇವ್ ಅಲ್ಲ. ಬೇರೆ ಇನ್ಯಾರೋ ಪೆಕ್ರ ಬರ್ದಿದ್ದು. ಡಿ.ಟಿ.ಪಿ ತಪ್ಪಿನಿಂದಾಗಿ ಜಯದೇವ್ ಅವರ ಹೆಸರು ಪ್ರಿಂಟ್ ಆಗಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಅದೇನೋ ಅವ್ರು ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಹೇಳ್ತಾರಲ್ಲ, ಹ್ಹಾಂ.... ವಿಷಾದಿಸುತ್ತೇವೆ ಅಂತ’. ಹಾಗೊಂದು ’ವಿಷಾದ’ ಹಾಕ್ಲಿಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ರೀ" (ವ್ಹಾ ವ್ಹಾ..ಏನು ತಲೆ !)
"ಹಾಗೆಲ್ಲ ಪತ್ರಿಕೆಯೋರು ಪುಕ್ಸಟ್ಟೆ ವಿಷಾದಿಸೋದಿಲ್ಲ ಮಾರಾಯ್ತಿ. ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಅವರ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ಅಲ್ವ?"
"ಯಾಕೆ ಹಾಕಲ್ಲ? ಆ ಮಹಾಕವಿ ವಾಲ್ಮೀಕಿನೇ ಹಕ್ಕೀನ ಕೊಂದು ’ನಾ ವಿಷಾದ’ ಅಂತ ಸಾರಿ ಹೇಳ್ಲಿಲ್ವ? ಮತ್ತೆ ಇವ್ರೇನು ಮಹಾ?. ಅದೆಲ್ಲ ನಂಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಏನಾದ್ರೂ ಮಾಡಿ. ಆದ್ರೆ ಈ ಕತೆ ನನ್ ಬಗ್ಗೆ ಬರ್ದಿದ್ದು ಅಲ್ಲ ಅಂತ ಪ್ರೂವ್ ಆಗ್ಬೇಕು ಅಷ್ಟೆ." ಅಂತ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಕಾಫ಼ಿ ಹೀರಿದಳು.
ಬೆಡ್ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಫ಼ೋನ್ ಮೊಳಗಿತು. ಕಾಫ಼ಿ ಕಪ್ ಕೈಲಿ ಹಿಡ್ಕೊಂಡೇ ಒಳಕ್ಕೆ ಸರಿದಳು. ಈಗ ಛಾನಲ್ ಚೇಂಜ್ ಮಾಡಿ ಬೆಡ್ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗೋಣ. ಇಲ್ಲಿ ಕಮರ್ಶಿಯಲ್ ಬ್ರೇಕ್.
ಬೆಡ್ರೂಮ್ ಛಾನೆಲಿನಲ್ಲಿ
ನನ್ಹೆಂಡ್ತಿ: "ಹಲೋ.."
ಅಲ್ಲಿಂದ: ".........."
ನನ್ಹೆಂಡ್ತಿ: " ಎಂತಮ್ಮ.."
ಡೋರ್ ಕ್ಲೋಸರ್ ನಿದಾನವಾಗಿ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಮುಂದಿನ ಮಾತು ಮರೆಸಿತು. ಬೆಡ್ರೂಮ್ ಛಾನೆಲ್ ಬ್ಲಾಕ್-ಔಟ್.
’ಎಂತಮ್ಮ???????’ ಅಯ್ಯೋ ಸತ್ತೆ! ಅಮ್ಮ ಅಂದ್ರೆ ಅವಳಮ್ಮ! ಅವಳ ಹೆಡ್ ಆಫ಼ೀಸು!! ಇನ್ನು ಏನೇನು ’ಫ಼ತ್ವಾ’ ಹೊರಡುತ್ತೋ? ದೇವರೇ ಬಲ್ಲ. ಅಭ್ಯಾಸ ಬಲದಿಂದ ಆಂಜನೇಯನ ಸ್ತುತಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ. ಆದ್ರೆ ಅವ್ನು ಕೂಡಾ ಪಾರ್ಟಿ ಬಿಟ್ಟೋರಿಗೆ ಹೆಲ್ಪ್ ಮಾಡಲ್ಲ. ಬೆನಿಫ಼ಿಟ್ಸ್ ಎಲ್ಲ ಪಾರ್ಟಿ ಮೆಂಬರ್ಸ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಗ್ರಾಂಟ್ ಮಾಡೋದು. ಮದ್ವೆ ಆದ್ಕೂಡ್ಲೇ ನಮ್ದೆಲ್ಲಾ ಲಾಗ್-ಇನ್ ಐಡೀನೇ ಡಿಲೀಟ್ ಮಾಡ್ಬಿಡ್ತಾನೆ. ಇನ್ನು ಮದ್ವೆ ಆದ ದೇವ್ರುಗಳು ಯಾರೂ ಸಹಾಯ ಮಾಡೋ ಸ್ಥಿತಿನಲ್ಲಿ ಇರೋದಿಲ್ಲ. ಆ ತಾಯೀನೇ ಕಾಪಾಡ್ಬೇಕು ! ಕಟೀಲು ದುರ್ಗಾಪರಮೇಶ್ವರೀ...... ಅಮ್ಮ ತಾಯೇ !!
ಫ಼ೋನ್ ಇಟ್ಟು ಸೀದಾ ಹೊರಬಂದಳು ಸತಿ. ಇಷ್ಟು ಬೇಗ? ಅಂದ್ರೆ ’ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿ ಆಪರೇಶನ್’ ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಿರಬಹುದೇ? ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಬಂದ ಕೂಡ್ಲೇ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪೆಂಡಿಸೈಟಿಸ್ ತರಾನೇ ನೋವು ಏಳತೊಡಗಿತು.
"ರೀ....... ಕಂಗ್ರಾಜುಲೇಶನ್ಸ್ !!" ಅಂತ ಕೈಮುಂದೆ ಮಾಡಿದಳು ಸತೀಮಣಿ. "ಅಮ್ಮಂದು ಫ಼ೋನು. ಹಾಸ್ಯ ಭಾರೀ ಒಳ್ಳೆದಾಗಿದೆಯಂತೆ. ಎಲ್ರೂ ಹೇಳಿದ್ರು. ಅಮ್ಮ, ಅಪ್ಪ, ಅಣ್ಣ, ಅತ್ಗೆ ಎಲ್ರಿಗೂ ಖುಶಿಯಾಯ್ತಂತೆ.... ನೇಬರ್ಸ್ ಕೂಡಾ, ಅಲ್ದೆ ಅಮ್ಮನ ಎಲ್ಲ ಫ಼್ರೆಂಡ್ಸ್ ಕೂಡಾ.. ಎಲ್ರೂ ಹೊಗಳಿದ್ರಂತೆ. ನೆಕ್ಸ್ಟ್ ಟೈಮ್ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಅಮ್ಮ ನಿಮ್ಗೆ ಟ್ರೀಟ್ ಕೊಡ್ತಾರಂತೆ...
ಹ್ಹಾ...ಟ್ರೀಟ್...!! ಅಂದ್ರೆ ಟ್ರೀಟ್ಮೆಂಟ್ ಇಲ್ಲ !! ಈ ಛಾನೆಲ್ ಚೇಂಜ್ ಹ್ಯಾಗೆ ಆಯ್ತು??
"ಕಾಫ಼ಿ ತಗೊಳ್ರಿ..ನಿಮ್ಗೇ ಮಾಡಿದ್ದು.... ತಣ್ಣಗಾಗ್ತಾ ಇದೆ." ಕಪ್ ಮುಂದೆ ಬಂತು.
"ಹ್ಹಾಂ.... ಕಾಫ಼ಿ ನಿಂದು ಅಲ್ವ? ನೀನು ಕುಡಿತಾ ಇದ್ದಿ ಮತ್ತೆ ?"
"ನಾನೆಲ್ಲಿ ಕುಡ್ದೆ? ಟೇಸ್ಟ್ ನೋಡಿದ್ದು ಅಷ್ಟೆ...ಸಕ್ರೆ ಸರಿಯಾಗಿದೆಯೋ ಇಲ್ವೊ ಅಂತ. ನಿಮ್ಗೇ ಮಾಡಿದ್ದು. ತಗೊಳ್ರೀ...ಇರ್ಲಿ. ಅದು ಹೇಗೆ ಮಾರಾಯ್ರೇ ಅಷ್ಟು ಚಂದ ಬರೆದ್ರಿ ನೀವು? ನಿಮ್ಗೆ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತು ಇಷ್ಟು ಬುದ್ಧಿ?"
"ಬುದ್ಧಿಯಾ? ಬುದ್ಧಿ ಇದೆ. ಅದ್ಕೇ ಅಲ್ವೇ ನಿನ್ನ ಮದುವೆ ಆಗಿದ್ದು?"
" ಸಾಹಿತಿಗಳು ಬೇರೆ ಏನಾದ್ರೂ ಬರ್ದಿದೀರಾ?... ನೀವು ಯಾವಾಗ ಬರ್ದಿದ್ದು ನಂಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ.... ರೀ... ಇನ್ನೊಂದು ತುಷಾರಕ್ಕೆ ಕಳ್ಸಿ, ಹಾಸ್ಯ ಸಂಚಿಕೆಗೆ, ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಬಂದ್ರೆ ಅದು ಅಲ್ಟಿಮೇಟ್ !!"
’ಟುಪ್’ ಅಂತ ಮೆಸೇಜ್ ಬಂತು ಮೊಬೈಲ್ನಲ್ಲಿ. ಓಪನ್ ಮಾಡ್ದೆ. ’ ಹಾಯ್... ಈಗ ಹೇಗಿದೆ ಭಾವ, ಹವಾಮಾನ? ನೆನಪಿದೆ ಅಲ್ವ ನಮ್ಮ ಡೀಲ್?’ ಸರಿತಾಳದ್ದು... ಮರ್ತೇ ಹೋಗಿತ್ತು!
ಕಾಫ಼ಿ ಕಪ್ ಕೆಳಗಿಟ್ಟು ’ಯೆಸ್,ಥಾಂಕ್ಸ್’ ಅಂತ ಟೈಪಿಸಿ ಸೆಂಡಿದೆ. ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದೆ..’ಒಂದು ಗ್ರೇ ಡ್ರೆಸ್, ಒಂದು ಡಯಾನದಲ್ಲಿ ಟ್ರೀಟ್, ಒಂದು ಕೇಜಿ ಸ್ವೀಟು, ಎರಡು ಕೇಜಿ ಗೀಟು.. ಅಲ್ಲದೆ ಅವಳ ಮರಿ ಸೈತಾನನ ಕೈಗೆ ನನ್ನ ನೆಚ್ಚಿನ ಟಿ.ವಿ.."
ಹೆಂಡ್ತಿ ಒಳಗೆ ಓಡಿ ಹೋಗಿ ಒಂದು ಬೌಲಿನಲ್ಲಿ "ಸಾಹಿತಿಯವರಿಗೆ.........." ಅನ್ನುತ್ತಾ "ಬರೇ ಕಾಫ಼ಿ ಯಾಕೆ? ಇದೂ ತಗೊಳ್ಳಿ" ಅಂತ ಏನೋ ತಂದಳು. ಒಳಗೆ ನೋಡ್ತೇನೆ, ಕೆಂಪು ಗುಲಾಬಿಯಂತೆ ಹೊಳೆಯುವ ಎರಡು ಜಾಮೂನ್; ಮೊನ್ನೆ ಮಗನ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದು. ಚಮಚದಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ಎತ್ತಿ ಅವಳ ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿ ಇನ್ನೊಂದನ್ನು ನನ್ನ ಓನ್ ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕ್ಕೊಂಡೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ’ಅಲ್ಲಾ, ಈ ಸರಿತ ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಏನಾದ್ರು ಕೆಲ್ಸಾ ಮಾಡಿದಾಳೋ ಅಲ್ಲ ಸುಮ್ನೆ ’ಛತ್ರಿ’ ತರಾ ಟೋಪಿ ಹೊಲ್ದೀದಾಳೊ’ ಅಂತ ಅನುಮಾನ ಕಾಡೋಕೆ ಶುರುವಾಯ್ತು. ’ಛೆ, ಛೆ !! ಅದೆಲ್ಲಾ ಯಾಕೀಗ? ಅಂತೂ ಡೀಲ್ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ’ ಅಂತ ಜಾಮೂನ್ ರುಚಿ ಸವಿಯತೊಡಗಿದೆ.

* * *